Guzel insan Muhsin Yazicioglu nun anisina

Bu guzel insan dik durusuyla hep bana Osmanli yi hatirlatmistir, Turkiye'de herkesin cok sevdigi ,ama pek kimsenin oy vermedigi bir partinin lideriydi ama insanlar onu siyasetci diye sevmemisti ki zaten, o daha fazlasiydi. Hakki soylemede asla tereddut yasamayan ve Anadolu insaninin ruhuna aykiri olan herseye karsi duran bir buyuktu. Sucsuz yere sirf fikirleri icin mahkum bile olmadan yillarca cezaevinde yatmis, hucre hayatini ve iskenceleri yasarken bile umut dolu mutluluk dolu siirleri kaleme alabilmis, imani saglam, kalbi parlak bir buyuk insandi.

USUYORUM (Mamak Cezaevi)
Gözlerim parke parke taş duvarlarda

Açılıyor hayal pencerelerim

Hafif bir rüzgar gibi süzülüyorum

Kekik kokulu koyaklardan aşarak

Güvercinler ülkesinde dolaşıyor

Bir çeşme başı arıyorum

Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp

Mis gibi nane kokuları arasında

Ruhumu dinlemek istiyorum

Zikre dalmış her şey

Güne gülümserken papatyalar

Dualar gibi yükselir ümitlerim

Güneşle kol kola kırlarda koşarak

Siz peygamber çiçekleri toplarken

Ben çeşme başında uzanmak istiyorum

Huzur dolu içimde

Ben sonsuzluğu düşünüyorum

Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum

Durun kapanmayın pencerelerim

Güneşimi kapatmayın

Beton çok soğuk, üşüyorum...

Muhsin YAZICIOĞLU